علت تاری دید ناگهانی در یک چشم؛ مشکلی که نباید ساده از کنارش گذشت + جدید

نازک‌شدن شبکیه، نزدیک‌بینی شدید، جراحی چشم، افزایش سن و آسیب‌های چشمی ازجمله دلایلی هستند که افراد را در معرض جداشدگی شبکیه قرار می‌دهند. تشخیص و درمان دیرهنگام این مشکل، خطر ازدست‌دادن بینایی را برای بیمار به‌همراه دارد؛ بنابراین بسیار مهم است که افراد درصورت مشاهده هریک علائم خطر، هرچه‌سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند.

باتوجه به شدت التهاب و شرایط بیمار، درمان‌های مخصوصی برای برطرف‌کردن این مشکل توسط پزشک انتخاب می‌شوند. تزریق آنتی‌بیوتیک و ضدقارچ، ازجمله درمان‌های موثری هستند که پزشکان برای درمان این التهاب از آن استفاده می‌کنند؛ البته درصورتی‌که شرایط بیمار اورژانسی باشد، گزینه‌ی جراجی نیز ممکن است توسط پزشک معالج انتخاب شود.

پزشکان برای درمان این التهاب، از کورتیکواستروئیدها استفاده می‌کنند؛ اما این روش تنها درصورتی موثر خواهد بود که درمان به‌موقع شروع شود. تاخیر در شروع درمان آرتریت گیجگاهی، خطر ازدست‌دادن بینایی را برای بیماران به‌همراه دارد.

یکی از رایج‌ترین دلایل تاری دید ناگهانی در یک چشم، آب مروارید است که در آن، قسمتی از عدسی چشم بیمار کدر می‌شود. این مشکل که ممکن است یک یا هر دو چشم بیمار را تحت‌تاثیر قرار دهد، بیشتر در افراد سالخورده مشاهده شده است و علائمی مانند: دیدن هاله‌ی نور در اطراف چراغ‌ها، مشکل دید در شب و دوبینی را به‌همراه دارد.

تنها راه درمان آب مرواید، جراحی است و در آن، عدسی معیوب چشم بیمار با یک لنز مصنوعی جایگزین می‌شود. این عمل، تاثیر بسیار خوبی روی دید دارد و بینایی ازدست‌رفته‌ی بیمار به حالت طبیعی بازمی‌گردد.

تاری دید در مبتلایان به دیابت ممکن است نشانه‌ی بیماری چشم دیابتی در این افراد باشد. این مشکل در نتیجه‌ی آسیب گلوکز بالا به رگ‌های خونی چشم اتفاق می‌افتد و با علائمی مانند دیدن جرقه‌های نور، کمرنگ‌‌شدن رنگ‌ها و تغییرات سریع بینایی همراه است. باتوجه به وجود احتمال بروز چنین مشکلی، بسیار مهم است که بیماران دیابتی به‌صورت سالانه معاینات چشمی لازم را انجام دهند تا درصورت مشاهده‌ی علائم اولیه، فرایند درمان در سریع‌ترین زمان ممکن آغاز شود.

درمان چشم دیابتی شامل استفاده از داروهای خوراکی، لیزردرمانی یا جراحی است. در برخی از موارد نیز با توجه به میزان پیشرفت بیماری و با تشخیص پزشک معالج، ترکیبی از هر سه روش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ضربه‌ی مغزی هنگام واردشدن ضربه به سر اتفاق می‌افتد و با علائمی مانند: تاری دید ناگهانی، سرگیجه، احساس خواب‌آلودگی، گیجی، فراموشی و سردرد همراه است. پس از وقوع چنین شرایطی، اولین کاری که پزشک انجام می‌دهد، بررسی وضعیت بیمار و مشخص‌کردن میزان آسیب واردشده به او است.

درصورتی‌که پس از بررسی‌های اولیه مشخص شود که آسیب واردشده به بیمار شدید نیست، از درمان‌هایی مانند مسکن‌های ساده برای کاهش علائم استفاده می‌شود. استراحت به‌مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت نیز از دیگر توصیه‌های پزشکان به بیمارانی است که دچار ضربه‌ مغزی شده‌اند.

منظور از هایفما، جمع‌شدن خون بین قرنیه و عنبیه است. این خون که تمام مردمک چشم یا بخشی از آن را می‌پوشاند، باعث اختلال در بینایی می‌شود. هایفما بر اثر عواملی مانند آسیب به چشم، ضربه و عفونت ایجاد می‌شود و با علائمی مانند تاری دید، خونریزی در چشم، حساسیت به نور و درد همراه است.