ستاره سهیل ؛ از دومین ستاره پرنور آسمان چه می‌دانیم؟ + جدید
اهمیت ستاره سهیل درطول تاریخ بشر
قبل از بررسی اهمیت تاریخی ستاره سهیل، بد نیست نگاهی به ریشه‌ی نام این ستاره بیندازیم. منشا نام این ستاره، همواره یکی از سوالات محققان بوده و پاسخ‌های مختلفی نیز به آن داده می‌شود. براساس یکی از روایت‌های مطرح‌شده در این زمینه، Canopus نام یکی از ناخداهایی بوده که در جنگ تروآ حضور داشته است.
روایت دیگری هم درخصوص نام ستاره سهیل مطرح می‌شود که براساس آن، Canopus از مصر باستان گرفته شده و به‌معنای زمین طلایی است. دلیل این نامگذاری نیز به شکل ظاهری متفاوت و طلایی‌رنگ این ستاره در افق مصر مربوط می‌شود. این ظاهر طلایی‌رنگ و منحصربه‌فرد به‌دلیل وجود مه‌های جوی در کشور مصر اتفاق می‌افتد.
ستاره سهیل چگونه تشکیل شده است؟
ستاره‌ی سهیل میلیون‌ها سال پیش از ابرهای مولکولی موجود در مجاورت صورت فلکی کژدم-قنطورس تشکیل شد. نیروی گرانش موجود در این منطقه، نزدیک‌شدن گازهای چرخان به یکدیگر و تشکیل این ستاره‌ی جوان را به‌دنبال داشته است.
سهیل مدت‌ها پیش از شاخه‌ی غول سرخ (RGB) عبور کرده و سوختن هلیوم در هسته‌ی آن متوقف شده است. این ستاره درحال‌حاضر در مرحله‌ی حلقه‌ی آبی از چرخه‌ی زندگی خود قرار دارد؛ جایی که ستاره قبل از شروع به سردشدن، به ستاره‌ای داغ‌تر تبدیل می‌شود.»
ستاره سهیل دقیقا در کدام قسمت آسمان قرار دارد؟
ستاره‌ی سهیل در لبه‌ی غربی صورت فلکی شاه‌تخته (کارینا) قرار دارد. شاه‌تخته یکی از صورت‌های فلکی نیمکره‌ی جنوبی به‌شمار می‌رود و به‌دلیل عبور راه شیری از آن، چندین خوشه‌ی باز در این صورت فلکی وجود دارد. یونانیان و رومیان باستان قادر به مشاهده‌ی ستاره‌ی سهیل نبوده‌اند؛ اما بااین‌حال امکان مشاهده‌ی صورت فلکی شاه‌تخته برای آن‌ها وجود داشته است.
سهیل، یکی از ۵۸ ستاره‌ی درخشانی است که در ناوبری کاربرد دارد. ستاره‌های جهت‌یابی، درخشان‌ترین ستارگان آسمان شب به‌شمار می‌روند و از آنجا که به‌راحتی قابل‌تشخیص هستند، برای جهت‌یابی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
با وجود آنکه سهیل دومین ستاره‌ی پرنور آسمان شب محسوب می‌شود، رصد آن در عرض‌های جغرافیایی بالا به سختی انجام می‌شود. درواقع برای دیدن این ستاره یا باید در نیم‌کره جنوبی یا زیر مدار ۳۷ درجه‌ی شمالی حضور داشته باشیم. حتی در شهری مانند تهران ستاره فقط یک درجه از افق بالا می‌آید و به سرعت غروب می‌کند. به‌همین دلیل، ستاره سهیل در زبان فارسی به‌عنوان ضرب‌المثل برای شخصی به‌کار می‌رود که معمولا کم‌پیدا است.
