این ماهواره غول‌پیکر یکی از درخشان‌ترین اجرام آسمان شب است + جدید
پیرو بنونوتی، مدیر مرکز حفاظت از آسمان در اتحادیه بین‌المللی نجوم، نوامبر گذشته در بیانیه‌ای گفت: «بلوواکر ۳ تغییری بزرگ در منظومه‌های ماهواره‌ای محسوب می‌شود و باید موجب تامل ما شود.»
مشکل فقط خود ماهواره نیست. حتی رابط اتصال بلوواکر ۳ به مرحله‌ی فوقانی موشک نیز چهار برابر روشن‌تر از دستورالعمل‌های اتحادیه بین‌المللی نجوم برای اجرام بود. از زمانی که اسپیس ایکس ساخت ابرمنظومه‌ی ماهواره‌ای خود به نام استارلینک را آغاز کرده است، ماهواره‌های بسیار روشن این شرکت رگه‌هایی از نور را در تصاویر نجومی به جا گذاشته‌اند.
افزایش چشمگیر شماره ماهواره‌ها در سال‌های اخیر، آلودگی نوری را به طرز گسترده افزایش داده است. ازدست‌رفتن دسترسی به آسمان شب، آن‌قدر برای اخترشناسان ناراحت‌کننده بوده است که آن‌ها اصطلاح جدیدی را برای توصیف درد ناشی از این فقدان ابداع کرده‌اند: نوکتالوژی به معنای غم آسمان.
تعداد ماهواره‌ها صرفا از نظر بصری بر نجوم اثرگذار نیست. انتقال سیگنال‌های تلفن از فضا همچنین بر نجوم رادیویی و توانایی استفاده از دیش‌های بزرگ برای مطالعه‌ی کهکشان‌های دور یا نظارت بر سیارک‌های خطرناک تاثیر می‌گذارد. این مسئله می‌تواند مشکلی بزرگ برای تاسیسات نجومی موجود و حتی آتی مانند رصدخانه آرایه‌ی کیلومتر مربعی (SKAO) باشند.
اخترشناسان تا جایی که امکان دارد تلسکوپ‌های رادیویی را دور از فعالیت‌های انسانی می‌سازند و به‌دنبال مکان‌هایی روی زمین می‌گردند که فاقد پوشش تلفن همراه یا پوشش حداقلی باشند. فرکانس‌های اختصاص‌یافته برای گوشی‌های همراه هم‌اکنون رصد آسمان را حتی در مناطق سکوت رادیویی چالش‌برانگیز کرده‌اند. مدیرکل SKAO می‌گوید ماهواره‌های جدید مثل بلوواکر ۳ این پتانسیل را دارند که وضعیت را بدتر کنند و توانایی ما در انجام پژوهش‌های علمی را به خطر بیندازند.
سنگیتا نانداکومار، نویسنده‌ی مطالعه جدید و تیمش استدلال می‌کنند که شرکت‌های ماهواره‌ای پیش از پرتاب فضاپیماها باید تلاش کنند تا تاثیر آن‌ها بر آسمان شب و نجوم را کاهش دهند. ای‌اس‌اتی اسپیس موبایل قصد دارد ۹۰ نمونه‌ی مشابه دیگر از بلوواکر ۳ را در سال‌های پیش‌رو پرتاب کند. چشم‌انداز روشن‌تر آسمان شب به‌معنای آینده‌ای تاریک برای علاقه‌مندان به نجوم است.
یافته‌های پژوهشگران در نشریه نیچر منتشر شده است.
